Ο Διγενής και η χούντα

Στις 27 Ιανουαρίου 1974 ένας μικρόσωμος απόστρατος αξιωματικός του Ελληνικού Στρατού έφυγε από τη ζωή στη Λεμεσό, έπειτα από οξύ καρδιακό επεισόδιο. Ήταν εξαιρετικά δύσκολο να πιστέψει κάποιος πως ο ηλικιωμένος εκείνος άνδρας με το χαρακτηριστικό μουστάκι καταζητούταν σε ολόκληρη την Κύπρο αναγκάζοντας τη CIA να αφιερώνει εκθέσεις στη δράση του και τον Φιντέλ Κάστρο να του αποστέλλει συγχαρητήρια τηλεγραφήματα. Κι όμως, επρόκειτο για τον στρατηγό Γεώργιο Γρίβα γνωστό ως Διγενή, τον φανατικό αντικομμουνιστή που είχε μετατραπεί σε σύμβολο του αντιαποικιακού αγώνα, δίχως ποτέ να απομακρυνθεί από τις αρχικές του θέσεις. Οι πράξεις και οι καταγεγραμμένες απόψεις του Γρίβα προδίδουν αξιωματικό άλλης εποχής, πιθανότατα από εκείνους που πολέμησαν στον Μακεδονικό Αγώνα ή συμμετείχαν στα κινήματα του Μεσοπολέμου. Αεικίνητος, οξύς και ελάχιστα ευέλικτος, υπήρξε ο τελευταίος θιασώτης του ελληνικού αλυτρωτισμού, δρώντας αναχρονιστικά μισό αιώνα μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή. Κινούμενος πάντα στη λεπτή γραμμή που αδυνατεί να διαχωρίσει τον αντάρτη από τον τρομοκράτη, διαδραμάτισε καθοριστικό ρόλο στη χάραξη του Κυπριακού Ζητήματος. Ιδιαίτερα η συγκρουσιακή του σχέση με τον Μακάριο συνέβαλλε καθοριστικά στο ξέσπασμα ενός ενδοκοινοτικού ένοπλου σπαραγμού τον ελληνισμό της Κύπρου, λαμβάνοντας διεθνείς προεκτάσεις….