Księżniczka popiołu

OSTATNIĄ OSOBĄ, JAKA ZWRÓCIŁA SIĘ DO MNIE moim prawdziwym imieniem, była moja matka. Wydawała wówczas ostatnie tchnienie. Działo się to, gdy liczyłam sobie sześć lat i dłoń miałam tak małą, że całkowicie niknęła w jej uścisku. Zacisnęła rękę tak boleśnie mocno, że z trudem mogłam zwracać uwagę na cokolwiek innego. Tak mocno, że ledwodostrzegłam srebrne ostrze noża dociskane do jej szyi czy strach malujący się w jej oczach.